یکی از نشانه های حتمی ظهور

بیداء

در لغت به معنی بیابان نرم و هموار و بی آب وعلف است. نام سرزمینی است میان مکه و مدینه؛ البته به مکه نزدیک تر. در این سرزمین، لشکر سفیانی با حضرت مهدی(عج) وارد جنگ می شود که به امر خداوند در زمین فرو می روند ونابود می گردند.(۱)

«خسف بیداء» به معنای فرو رفتن در سرزمین بیداء ، یکی از نشانه های حتمی ظهور ذکر شده است.(۲)

در حدیث است که از نمازگزاردن در بیداء نهی شده، چون مورد غضب خدا واقع شده است. در حدیث دیگری است که بیداء همان «ذات الجیش» است که هر وقت امام صادق(ع) به آن جا می رسد ، زود می گذشت و در آن نماز نمی خواند.(۳)

منابع :

۱ – منتهی الامال ، باب۱۴،فصل۷.

۲- منتخب الاثر، ص۴۵۲.

۳ – مهدی موعود ، پاورقی ص۷۷۴.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *