هیأت علمدار همدان
نام : حسن سیفی
نام پدر : یوسف رضا
وصیت نامه
بسم الله الرحمن الرحیم و بسم رب الشهدا و الصدیقین
من هر چند در خودم این توفیق یعنی توفیق شهادت را نمی بینم لیکن برای انجام عملی که باید انجام بدهم این وصیت نامه را می نویسم .توفیق شهادت نصیب هر فردی نمی شود بلکه باید انسان اول لیاقتش را پیدا کند و اعمال صالح انجام دهد و کارهای واجب را بعمل آورد بعد اگر خدا خواست توفیق شهادت نصیب او گردد و من می دانم اگر کشته شدم حتی در این مکان مقدس یعنی جبهه شهید محسوب نمی شوم حتی اگر مردم مرا شهید لقب دهند .زیرا خدایی نبوده ام نه تنها نبوده ام بلکه من خدایی عمل نکرده ام . باری اگر من کشته شدم نگران نباشید و برایم گریه نکنید نه برای اینکه نباید برای شهید گریه کرد بلکه برای اینکه من لیاقت گریه کردن را ندارم بلکه باید شما خوشحال باشید که یک فرد فاسد از روی زمین کم می شود در اینجا باید از زحمات مادر مهربانم قدردانی کنم که در کودکی من بی خوابی ها را در نیمه شبها تحمل کرده ای و در بزرگی من خون دلها برای تربیتم خورده ای ولی حیف که قدر این زحمات ندانستم که بسیار پشیمانم. از زحمات پدر دلسوزم بسیار قدردانی می کنم که که کار می کند برای خانواده اش و زحمات بسیاری کشیده تا مرا بدین سن رسانیده است . از برادران خودم خیلی معذرت می خواهم که بی احترامی را بر آنها مبذول داشته و احترام آنها را آنطور که باید و شاید نگه نداشته و در آخر خواهشی از شما دارم این است که در آخر نمازهای یومیه ۵ مرتبه این دعا را بخوانید
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
دوست و غمخوار شما حسن سیفی ۱۳/۴/۶۱
