هیأت علمدار همدان
در هر عصری، عالمان دینی مسوؤلیت زدودن جهل و نادانی از اندیشه های مردم را به عهده دارند و از روایات فهمیده می شود که عالمان در آخرالزمان نیز این نقش را به خوبی ایفا می کنند. امام هادی (ع) می فرمایند: اگر در دوران غیبت قائم آل محمد(ص) عالمان نبودند که مردم را به سوی او هدایت می کنند و با حجت های الهی از دین دفاع نمایند و شیعیان ضعیف را از دام های شیطان و پیروانش رهایی و از شرّ ناصبی ها نجات بخشند، کسی در دین خدا پا بر جا نمی ماند و همه مرتد می شدند. ولی آنان رهبری دل های شیعیان ضعیف را با قدرت در دست می گیرند و حفظ می کنند، چنان که ناخدای کشتی، سکّان و فرمان کشتی را نگاه می دارد؛ پس آنان نزد خداوند والاترین انسان ها هستند.(۱) رسول خدا(ص) نیز درباره زنده کننده دین در هر قرن می فرمایند: خداوند بزرگ برای امت اسلام در آغاز هر قرن، شخصی را برمی انگیزاند تا دین را زنده نماید.(۲)
احادیث دیگری نیز در مذمّت برخی دانشمندان اهل آخرالزمان آمده است. رسول خدا(ص) فرمود: علمای آن ها خائن و فاسق هستند. آن ها و پیروان شان و آنان که به سوی آن ها می آیند و از آن ها کسب نور می کنند، آنان که آن ها را دوست دارند، بدترین مخلوقات روی زمین هستند.(۳) و در روایتی می خوانیم: فقهای آن زمان، طبق هوای نفس خود فتوا می دهند.(۴)
منابع :
۱-بحارالانوار،ج۲،ص۶ ؛ احتجاج طبرسی،ج۲،ص۲۶۰.
۲- کنز العمال، ج۱۲،ص۱۹۳ ؛ سنن ابی داود،ج۴،ص ۱۰۹.
۳- الزام الناصب، ص ۱۸۵ .
۴- بشاره الاسلام،ص۷۷ ؛ الزام الناصب، ص ۱۹۵ .
