هیأت علمدار همدان
نام: موسى بن جعفر.
کنیه: ابو ابراهیم، ابوالحسن، ابوالحسن اوّل، ابوالحسن ماضى، ابوعلى و ابواسماعیل.
القاب: کاظم، صابر، صالح، امین و عبدالصالح.
آن حضرت در میان شیعیان به «باب الحوائج» معروف است.
نصب: معصوم نهم و امام هفتم شیعیان.
تاریخ ولادت: هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجرى. برخى نیز سال ۱۲۹ را ذکر کردند.
محل تولد: ابواء (منطقهاى در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
نسب پدرى: امام جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: حمیده مصفّاه
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام جعفر صادق (ع)، در شوال ۱۴۸ هجرى تا رجب سال ۱۸۳ هجرى، به مدت ۳۵ سال. آن حضرت در سن بیست سالگى به امامت رسید.
تاریخ و سبب شهادت: ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجرى، در سن ۵۵ سالگى، بهوسیله زهرى که در زندان سندى بن شاهک به دستور هارون الرشید به آن حضرت خورانیده شد.
محل دفن: مقابر قریش بغداد (در سرزمین عراق) که هم اکنون به «کاظمین» معروف است.
فرزندان: درباره تعداد فرزندان آن حضرت چند قول وجود دارد. بنابر نقل یکى از آنها، آن حضرت ۳۷ فرزند داشت که ۱۸ تن از آنان پسر و ۱۹ تن دختر بودند.
یکى از دختران آن حضرت به نام فاطمه، معروف به حضرت معصومه (س) که براى دیدار برادرش امام رضا (ع) عازم ایران شده بود، در شهر قم بر اثر مسمومیت بیمار شد و پس از چند روز بیمارى، شهادت یافت و در این شهر مدفون گردید. هم اکنون مقبره ایشان زیارتگاه شیعیان سراسر جهان و مَدْرس عالمان و مجتهدان شیعى است.
تعداد یاران، اصحاب و راویان امام موسى کاظم (ع) بسیار است. در این جا نام تعدادى از اصحاب بزرگ آن حضرت ذکر مىگردد:
۱.على بن یقطین۲. ابوصلت بن صالح هروى ۳. اسماعیل بن مهران۴. حمّاد بن عیسى۵. عبدالرحمن بن حجّاج بجلى۶. عبداللّه بن جندب بجلى۷. عبداللّه بن مغیره بجلى۸. عبداللّه بن یحیى کاهلى۹. مفضّل بن عمر کوفى۱۰. هشام بن حکم۱۱. یونس بن عبدالرحمن۱۲. یونس بن یعقوب.
حضرت کاظم ( سلام الله علیه) دارای قامتی معتدل بود . صورتش نورانی و گندمگون و رنگ مویش سیاه و انبوه بود.
بدن شریفش از زیادی عبادت ضعیف شد، ولی همچنان روحی قوی و قلبی تابناک داشت .
امام کاظم به تصدیق همه مورخان ، به زهد و عبادت بسیار معروف بوده است .
موسی بن جعفر ( سلام الله علیه) از عبادت و سختکوشی به ” عبد صالح ” معروف و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بود .
بدره های ( کیسه های ) سیصد دیناری و چهارصد دیناری و دو هزار دیناری می آورد و بر ناتوانان و نیازمندان تقسیم می کرد .
از حضرت موسی کاظم ( سلام الله علیه) روایت شده است که فرمود : ” پدرم ( امام صادق ( سلام الله علیه) ) پیوسته مرا به سخاوت داشتن و کرم کردن سفارش می کرد “.
امام کاظم ( سلام الله علیه) با آن کرم و بزرگواری و بخشندگی خود لباس خشن بر تن می کرد ، چنانکه نقل کرده اند : ” امام بسیار خشن پوش و روستایی لباس بود ” و این خود نشان دیگری است از بلندی روح و صفای باطن و بی اعتنایی آن امام به زرق و برقهای گول زننده دنیا .
